Daha önce katıldığımız/talep olduğumuz organizasyonlar öncesi hiç bu kadar heyecanlı değildim; çünkü türk ekibinin bu yıl bu organizasyona çok farklı hazırlandığını haberlerden takip etmiştim: ayrıca doğuş çay reklamlarını çok tuttuğum, aynı zamanda ünlü bir yönetmeninde ekipte olması beni daha da umutlandırmıştı. Bir de buna cumhurbaşkanının oylamanın yapılacağı cenevrede olacağı gerçeğini katacak olursak: ” yolu yarılamışız be dostum ” Ama her şey bu kadar kolay değildi; bilmemiz gereken bazı şeyler vardı…
Mesela, AB ülkelerinin bu organizasyona ne kadar değer verdiklerini bilmemiz gerekiyor: özellikle şuan yaşadıkları kriz yüzünden binlerce euro’nun AB nin şuan üyesi olmayan Türkiye’ye gitmesine sıcak bakacaklarını sanmıyordum, öyle de oldu: AB nin amiral gemilerinden biri olan Fransa bana göre ” bel altı ” çalışması neticesinde jüriyi etkiledi(!) ve şampiyonanın ülkesinde düzenlenmesi vizesini uefa ekibinden almış oldu.
İtalya, Fransa ve Türkiye’nin talip olduğu EURO 2016 Avrupa Futbol Şampiyona’sı için ülkelerin tanıtımlarını sonuna kadar izledim, hepsinde ortak olan şey: gençlere vurgu yapılması idi. Fakat fransa çıtayı burada biraz daha yükseltti; çocukları tanıtımlarının ana merkezine oturttular. Sunumları türk ve italyan ekiplerinde birbirinden güzel iki bayan yapmıştı fakat fransızlar bir çocuk ile çıktılar: çok da tatlı bir çocuktu.
Fakat, konuşmalarını dinlerken kullandıkları ifadeler çok, nasıl desem? korkunçtu, gurur ve ego dolu cümlelerdi. Yani sonucu biz biliyoruz, siz boş yere uğraşıyorsunuz dedirten türden cümleler kullandılar. ” Demokrasinin beşiğiyiz, insan hakları ülkemizde çok üst düzeyde, sorunlarımız yok, ırkçılık gibi konular ülkemizde yok ” gibi cümleler hep diğer ülkelere bel altı saldırılar içeriyordu. Yok demelerinin yalan olduğunu bir tarafa bırakırsak; sanki diğer 2 ülkede insan hakları hiç yok, ırkçılık tavan yapmış! Hadi italyayı anlarım da, türklere niye bu cümleler? Ve Fransa cumhurbaşkanının son konuşmasında lütfen bize verin, sizleri fransa da görmek isteriz gibi cümleleri güvenlerine işaret eden türdendi.
Bu tip organizasyonların, ülkelerin ekonomik durumuna nasıl etki yaptığını anlatmaya gerek yok: milyonlarca dolar bir an da 1 aylığına organizasyonu düzenleyen ülkeye kayıyor. Turizm gelirlerinin yanında ülkelerin beleş reklamı da yapılıyor. Ve ülkenin prestiji artıyor.
Fransa daha önce bu organizasyonu 60 ve 84 yıllarında yapmıştı; 24 yılda bir organizasyon düzenleme geleneğini devam ettirecek.
İşin ekonomik tablosunun yanında, siyasi bir yönü de var. Oy veren yönetim kadrosunun nerdeyse tümü AB üyesi. Fakat içlerinde UEFA’nın 2. koltuğunda oturan bir Şener ERZİK ismi vardı. 20 senedir o koltukta oturan bir insanın aktif olarak ülkesi için çalışması beklenebilirdi; tabii burada hile yap demiyoruz: ülkenin tanıtımını yapmak için elinden geleni yapmasını istiyoruz. Oylama törenine katılan cumhurbaşkanımız sayın gül’ü tüm yönetimle teker teker tanıştırmayıp, fransa cumhurbaşkanını tüm üyelerle tanıştırması – onunla ilgilenmesi kimin adamı olduğunu göstermek için yeterli idi. Zaten etliye, sütlüye karışmayan tavrı nedeniyle o koltukta oturduğunu düşünüyorum, bir de tabii ki güçlü kimse onun yanında olmakla… Bravo erzik. Cenevreden mümkünse ayrılma. :)
Oylama açıklanırken platinin o çocuksu sevinci hiç gerçekçi değildi, bari başkan olarak bunu yapmaması gerekirdi. Fakat röportaj yaparken ” ne zaman türk başkan olur o zaman siz de organizasyonu alırsınız ” cümlesi işlerin geldiği durumu özetler nitelikteydi.
Fransa başbakanı konuşmasını yaparken, futbolun barış ve sevgi dolu bir spor olduğunu, bazı alicengiz oyunlarının futbolda olmadığını, temiz bir dal olduğunu söylerken; gelinen şu noktada yaşananları nasıl yorumlayacağını merak etmiyorum: çünkü, kendi yazdıkları oyunu gayet güzel oynadılar ve kazandılar.
Tebrik ediyoruz!
Heh, biz ne zaman alırız bu organizasyonları? platini cevapladı zaten; bir de şu ukrayna – polonya organizasyonu gerçekleşmesse bizim üzerimize yıkabilirler turnuvayı. Başka da olmaz!
