güzel yazı
Sokak Çocuğu
Sokakların en çok yadırgadığı çocuğum ben Ne top oynayabildim mahallede, nede eve geç kalabildim Hiç balkondan dışarıyı seyredemedim Yada kaldırımda...
Öğrendim
Verdiğim değeri haketmeyen insanları silmeyi,Arkama dönüp bakmamayı..Hiç kimse için kendime saygımı yitirecek bir şey yapmamayı..Gözyaşlarımın değerini bilmeyiVe onları üç kuruşluk...
Yürüyorum…
Sanki dünyadan çok uzaklardayım, gökyüzünü, arşı geçmiş, uçsuz bucaksız yıldızların altında dolanıyorum… Nefessiz kalmışım, hissetmiyorum hiç bir şeyi, yeni doğan...
Ey Aşk!
Ey AŞK! Ne olur bükme boynunu, gafiller seni ayaklar altına alsa da cevherliğinden bir şey kaybetmezsin.. Oysa neye talipsin, nerelerde...
