Gurur ve kibir… Yanlış hatırlamıyorsam ayetlerde de var bu: gurur ve kibir kötüdür diye… Bence de en kötü insani duygulardan ikisidir bunlar; çoğu zaman da kötü amaçlar için kullanılır. İnsanı insanlıktan çıkarır, yanlış kararlar vermelerine sebeb olur. Bütün bunları geçtim: insanı başkalarının farklı tanımasına neden olur.
İnsan öyle bir varlık ki, ruh ve bedenden oluşan bu varlık üzerinde bir hastalık olmayagörsün: tutar insanı. Hastalıktan kaçılmaz. Tabii burada sadece görünen hastalıklardan bahsetmiyorum, manevi hastalıklardanda bahsediyorum. İşte zaten bunlardan ikisi de yazımın ana konusu: gurur ve kibir. ben yine yanlış hatırlamıyorsam, gurur ve kibir yapan insanların hidayete erişemeyeceği konusunda bir ayet bile vardı. Zaten anlamları da ne kadar kötü olduklarını gösteriyor:
Gurur: aldanma, yanılma
Kibir: Büyüklük, ululuk taslama
Bazen insan sinirlenir, kibir yapar: ben daha iyi biliyorum lan! havasına sokar kendini. ne derse o doğrudur diye düşünür, kendi görüşü dışındakilere önem vermez. Gelen yorumlara, cevaplara bile aldırmaz. İşte, gurur ile kibiri aynı anda yaşar. Bu insanın kaybı sizce nedir? Hem doğruyu bilememekte, hem de yanlış yola sapmaktadır. Birbirinin tersi durum ama iki halde de elem verici bir yanlış vardır.
İnsanoğlu…
Öyle bir bilmece ki cevabı yok…
Eline altın tepside hayatında bulamayacağı bir şey verilir; onunla gözü açılır ama dünya… bu yalan dünya… bu maddiyat… İnsanı bir rüyaya sokar ve o tepsiyi elinin tersiyle iter. işte bu da gurur ve kibirin sonucudur. Ne yapmalıdır insan? Bu durumun farkında olmalı ve nefsini sürekli ezmelidir. Nefsine itaat etmek yerine, imanına, kalbine itaat etmelidir. Maddi şeylerden zevk almak yerine, maddi şeylere kıymet vermek yerine, manevi olarak ona beslenen duygularla, maneviyatla uğraşmak o insanı doğru yola sokacak şeylerdir. Her şey geçicidir; önemli olan maneviyatta yaşadıklarınızdır.
Allah bu yazıyı okuyan herkesten gurur ve kibiri uzak tutar inşallah ( amin )